ఎన్ని ఉదయాల బంగారుకాంతులు
పువ్వుల పెదవులపై జారి మేల్కొన్నాయో
నిదురలేని రేయి చివరిస్మృతిని అడగాలి
నిన్నే నింపుకొనే నా ఏకాంతం
ఊహల నిశ్శబ్దానికి తలపులు మూసుకున్నా
ఆకాశమే నీడలా నన్ననుసరిస్తున్న భావన
నిన్నావహించిన సంతోషంలో
నా ఉనికి సరిహద్దులేని అనుభూతి అయితే
మరోసారి నీ అరచేతిలో అక్షరమవుతాను
ఎప్పుడు రాసేవో చెప్పు ప్రేమాన్వీ
నీ మౌనంలో పడి నలుగుతున్న నేను
ఆ రాతల్లో మధురసుధా గానమవ్వాలి
ఇన్నినాళ్ళు కరువైన కాలాన్ని కావ్యం చేయాలి 💜💕
పువ్వుల పెదవులపై జారి మేల్కొన్నాయో
నిదురలేని రేయి చివరిస్మృతిని అడగాలి
నిన్నే నింపుకొనే నా ఏకాంతం
ఊహల నిశ్శబ్దానికి తలపులు మూసుకున్నా
ఆకాశమే నీడలా నన్ననుసరిస్తున్న భావన
నిన్నావహించిన సంతోషంలో
నా ఉనికి సరిహద్దులేని అనుభూతి అయితే
మరోసారి నీ అరచేతిలో అక్షరమవుతాను
ఎప్పుడు రాసేవో చెప్పు ప్రేమాన్వీ
నీ మౌనంలో పడి నలుగుతున్న నేను
ఆ రాతల్లో మధురసుధా గానమవ్వాలి
ఇన్నినాళ్ళు కరువైన కాలాన్ని కావ్యం చేయాలి 💜💕
No comments:
Post a Comment