మబ్బు తునక మలుపులన్నీ తిరిగి
నా ముందు ఆగినప్పుడే
నీ మనసు మాటలన్నీ వినేస్తాను
ఆ చినుకులన్నీ వలపును
కురిసేందుకు అనుమతి కోరినట్టు
నీ పదాల కోసమే దోసిళ్ళు పడతాను
నీ కళ్ళ నిండా నవ్వు చూసినప్పుడు
తలకెక్కిన ఊహలు అల్లుకుంటూ
ఓ పచ్చని మోహాలాపన కూర్చుతాను
గంటల తరబడి హత్తుకున్న తలపు
ఎన్ని కాలాలు దాటుకొచ్చిన ఋతుపవనమోనని
మనోకేళి రసాస్వాదనలో తడిచిపోతాను
అవును..
ఉక్కబోసి దహిస్తున్న వేడి కాదది
నదిలా ప్రవహిస్తున్న వేదనా కాదది
విస్మయం చిగురించే ఏకాంత మదిలో
ఆకాశం అభినయించే అనురాగ వర్షమది
No comments:
Post a Comment