కలలోంచీ జారిపడ్డ కవితను
రాసిందెవరోనని ఆరా తీసేలోపే
నులివెచ్చని తమకంలా ఈ కెరటం
నీ తలపులవాకిట్లో ఉప్పొంగే
రెప్పల మాటు సంద్రానిదేనని తెలిసి
పసిడిరంగుల మెరుపేదో నునుబుగ్గలకొచ్చి చేరింది
ప్రేమకి మాతృక ఏమయ్యుంటుందో
నేలను తాకే తొలకరి తపన అమృతంగమమో
వెన్నెలరేయి చలి పెరిగినట్టనిపించే చిలిపితనమో
అనుకోగానే...
మనసుపొరల్లో కదులుతున్న పరిమళాలతో
నిశ్శబ్దంగా నీ ఉనికి చాటుతున్న చీకటి
అలసిపోయిన పువ్వుల వాసనలా అనిపించింది
చెరిగిపోని భావాల చెలిమి ధ్వని
గంధర్వగానమని తెలుసుకున్న సమయం
మనోవ్రతం ఆసాంతం..
నీతోనే యుగళగీతాలు ఊహించాలనుంది 
No comments:
Post a Comment