నాతో నేను మాట్లాడుకుంటూ
ఇంకెన్ని రోజులు గడపాలో
చీకటీ..వెలుతురూ..
సమానంగానే ఉన్న అపస్మారకమిది
సమూహంలో అస్తిమితాన్ని
ఏకాంతంలో ఆదమరచిన వైనాన్ని
ఆనవాలు పట్టే ఆత్మీయులెవరూ లేనప్పుడు
బతుకు బలహీనమైపోతుంది
స్వప్న సౌందర్యాల ఆరాటమో
చేదు నిజాల అంతర్ముఖం
సాకారమవ్వని ఆనందహేలలన్నీ
మనోవికార సమానమయ్యాక..
వెదుకులాట పూర్తవని
మసకచూపుల నైరాశ్యంలో
No comments:
Post a Comment