//నీ కోసం 425//

Ohh.. it's raining in my heart చీకటివేళ నులివెచ్చని మత్తులా తీరాన్ని తడిపిపోయే అలల్లా సమ్మోహనమైన నీ తలపులు అర్ధంకాని అపరిచిత వర్ణంలోని రాగాలను రాయబారానికి పంపుతాయెందుకో My eyes r filled with u అసలే వశం కాని మనసు మొర ఆలకించలేక నేనుంటే కళ్ళల్లోకొచ్చి కూర్చుంది కాక దేహాతీత విషాదాన్ని అధిగమించమని ఈ ఓదార్పులెందుకో Are u really watching me thru an invisible cloak ఎక్కడుంటావో తెలుసుకోలేను ఏం చేస్తుంటావో అస్సలే అడగను దిక్కుతోచని పిచ్చుకలా తిరిగే నన్ను నిశ్శబ్ద రహస్యంలా అనుక్షణం అనుసరిస్తుంటావని మాత్రం అనుకుంటాను Feel like m sired to u పైకి రాలుగాయిలా కనిపిస్తూ లోపల నీదో రాతిగుండెని తెలిసినా ఆ పరిమళాన్నే శ్వాసిస్తున్నానంటే ఆత్మానుగత సొంతభావమిదేమో మరి

//నీ కోసం 424//

కలలన్నీ సముద్రపు ఒడ్డునే ముగుస్తున్నా వేకువకంతా పరిమళపు తోటల్లో మేల్కొంటున్నా మంచు ముత్యాల్లో నీ రూపాన్ని పోల్చుకుని సరదాపడినా అవి అదృశ్యయ్యే వేళకంతా గాయమై మిగులుతున్నా భావమూ, బెంగా నీ మీదనే అయినా కన్నూ, కన్నీరూ నాదే కదా ఏమో.. హేమంతాన్ని పరితపించినంతగా చలిని అలవాటు చేసుకోలేకపోతున్నా

//నీ కోసం 423//

Evng... చలి సాయింత్రం తలపులు తెరుచుకున్నా మనసుకి చెమట పట్టడం ఆగలేదు చీకటిలో చిరునవ్వులు పోగొట్టుకుని తీరికలేని విహంగంలా రెక్కాడుతున్నావని అపస్వరంలో నువ్వన్న మాటలన్నీ నిజమేనా Night.. మలిపొద్దు మత్తుగా మరలిపోతున్నా మన మధ్య దూరం తరగలేదు నా ఆవేదనా కన్నీరు మలుపులు తిరిగి నీ మది గుమ్మం ముందే వాగై నిలిచింది గమనించుకున్నావా Late nite.. అర్ధరాత్రి అస్థిమితంగా కదిలి మూడు గంటలు దాటింది నీ ముద్దు వేడి తగలని కన్నేమో మూతబడనంటుంది నిర్మలాకాశంలో చుక్కలు కదిలి మొగ్గ విచ్చుతూ పరిమళమొలుకుతున్న పూలను అలసిపోనివ్వక ఆశలు నింపుతున్నది చూసావా ఏమో.. కలలు పూచే వేకువ జామునైనా కాసేపు కౌగిలిస్తే నువ్వొచ్చి తలదాచుకొమ్మనేలా.. తొలికిరణం నాలో ఉత్సాహమదే నింపుతుందని కిటికీ తలుపులు తెరిచి మరీ నిదురను పిలుస్తున్నా

//నీ కోసం 422//

నిదురేరాని నాకు కలలు రావనే కదూ ఇష్టమైన పల్లవిలా పదే పదే గుర్తుకొస్తావ్ విచ్చుకున్న పువ్వులా నవ్వి ఎంత కాలమైందో నీ నిశ్శబ్దానికేమైనా తెలుస్తుందా క్షణమో యుగమై భారమవుతున్న చలిరోజుల ఉక్కపోతలు నీకసలు అనుభవానికొచ్చి ఉండవు ఉప్పొంగుతున్న అలలకు దిగులేంటో అడిగి చూడొకసారి నిన్ను విడిచొచ్చిన నా వేదనకి తాము సుళ్ళు తిరుగుతున్నాయని చెప్తాయి వర్తమానాన్ని కోల్పోతున్నానని జాలిపడి అక్షరం ఆసరా ఇవ్వబట్టి సరిపోయింది గానీ.. ఈ గుండె బరువుకి ఊపిరాగిపోయుండేది

//నీ కోసం 421//

ఉదయాన్నే నీ చూపులు తడిమినప్పుడంతా పురివిప్పిన పువ్వులా పరిమళించి అగరుపొగల ధూపాన్ని మించిపోయానా సాయింత్రపుగాలి కెరటమై వీచినప్పుడంతా గొంతు విప్పే ఏకాంతాన్ని నీ మౌనాలాపనగా ఆలపించానా మెత్తగా మత్తుగా ఉండే రాత్రులప్పుడు కాలాన్ని కవిత్వంతో ఆపి మరీ నీ చిరునవ్వులుగా రాసుకున్నానా గుండెల్లో దాచుకున్న ప్రేమనంతా గుక్కతిప్పుకోనివ్వని గానం చేసి లోలోపలి సంగీతాన్ని నిద్దుర లేపానా మధుర స్వప్నంలా నిన్ను తపించి చూపులతో ఎంత పిలిచానో.. తీరా నువ్వొచ్చినప్పుడేమో నిలువలేక వెనుదిరిగిపోయాను

//నీ కోసం 420//

ప్రతి వేకువకీ అదృశ్య పరిమళమై వచ్చి గాఢ నిద్రలో ఉన్న నిన్ను మేల్కొలపాలనుకుంటానా వెచ్చదనం నుంచీ వేరు చేయొద్దంటూ అరచూపుల నవ్వులతో అమాంతం కౌగిలిస్తావ్ శరత్కాలపు వెన్నెల్లా నీ కళ్ళు బాగున్నాయంటూ రాత్రంతా రెప్పవాల్చకుండా అలా చూస్తూ.. పెదవిప్పని గుసగుసలతో ఏకాంతాన్ని కవ్వించి అలిగిన మౌనంలో రేయిని అమృతం కురిపిస్తావ్ ఆదమరచిన భావాలు ఒంపుతా రమ్మంటూ పొన్నపూల ప్రవాహంలో ఉక్కిరిబిక్కిరయ్యేట్టు చేసేసి చీకటి దుప్పటి కప్పుకున్నా గుండెచలి తీరలేదంటూ అపురూపమైన మాటల్ని సగం సగంలో ఆపేస్తుంటావ్ అపరిచిత రాగంలో చప్పుడు చేయని పాటలు పాడి నీ చిలిపిదనపు ఊహల్లో ఊయలూపి ఊపి చివరికి దెయ్యంలా వదలవంటూ విసుక్కుంటావు నిజం చెప్పూ.. నువ్వా నేనా దెయ్యం

//నీ కోసం 419//

1. అవధుల్లేని కాలం సమ్మోహనమై కదులుతున్నా కొన్ని క్షణాలు మన అరచేతుల గుప్పిట్లోనే పదిలం చేసా నిన్ను కలిసానన్న ఆనందమే లేకుంటే ఈరోజు నాకెందుకింత విషాదం 2. సన్నని తెరలా కన్నీటి పొర కన్నుల్లో.. దానిమ్మపువ్వులా నీ నవ్వేమో, అప్పుడెప్పుడో చిన్నప్పుడు లెక్కించిన తారలన్నీ చీకటిలో నువ్వు లెక్కించ వీల్లేని కనుమెరుపులుగా.. 3. నాలో నిరంతర ధ్యానమిక మొదలైనట్టే మనసు వణికిన అలజడి తెలిస్తే ముందే చెప్పు చిలిపి గుసగుసల కావ్యమొకటి కలిసే రాసుకుందాం

//నీ కోసం 418//

ఎంతగా మారిపోయింది నీ నవ్వు నిద్దురలో నేను ఉలిక్కిపడేలా కలల్లో వెతుక్కుంటూ మరీ వచ్చి ముద్దు చేసే ఆ పెదవుల భాష మూగబోయింది మన కనుపాపల కేరింతల్లో కాలం కరిగి కొన్ని మౌనాలకి మాటసాయమై ఒకరినొకరు ఇష్టంగా చదువుకున్నప్పుడు మనసులోపలి చిలిపిదనం కన్నుల కొసమెరుపుగా వెలిగి నారింజ సాయింత్రంలా ఉండేది కదూ వెలుతురు నుంచి చీకట్లోకి దూకుతూనే రెప్పలకు వేళ్ళాడుతున్న మత్తునాపుకుంటూ వెచ్చని పాటల్లోకి వలస పోయినప్పుడేమో తమకంతో తూలిపోయే రాగాలుగా అనంతానంత లోకాల్ని పరిచయించి ఎదలోయల్లో వెన్నెల గుమ్మరించేది కూడా Hmm .. సరేలే.. దిగులు దాటేందుకు ఇంకో నాలుగడుగులు గాయాన్ని కొంత మాననీ తడిచూపు తేలికై తరంగమైనప్పుడు అదే తిరిగొస్తుందిలే

//నీ కోసం 417//

ఒక్కో పదం ఒక్కో వాక్యంగా మారుతున్నప్పుడు నువ్వెదురుగా ఉన్నట్టే అనిపించే దృశ్యం కాలాన్ని తప్పుకుని నాకోసం రావడం ఎప్పటికీ నాకెంతో ఇష్టమైన స్వప్నం

//నీ కోసం 416//

ఈ రెప్పల కింద దీపాలు అందంగా నిన్ను ఆహ్వానించు రహస్య ద్వారాలు ఎడబాటుని ఎగిరేసే నువ్వున్న కలలేమో అమావస్యంటూ ఉందని తెలియని రాత్రుళ్ళు దిగుళ్ళను దాచేసే నవ్వులుంటాయ్ కనుకనే తారావళి కొసల్లో అన్నేసి మెరుపులు ఏమయితేనేం.. నీ పరిష్వంగపు కార్చిచ్చు ముందు ఈ పండుగ వెచ్చదనం అదేమంత కాదులే

//నీ కోసం 415//

ఏదో చెప్పాలనుకుంటాను, ఎన్నో వినాలనుకుంటాను ఏది చెప్పినా తెలుసు అనేస్తావు.. ఏదన్నా చెప్పమంటే నీకన్నీ తెలుసంటావు.. నా సగం నీ దగ్గర, నీ సగం నా దగ్గర ఉన్నా కూడా తమీ తీరని అసంతృప్తి. వికసిస్తుందో, వాడిపోతుందో తెలియని సాయింత్రమిది చలిగాలి మరీ ముల్లులా గుచ్చుతుంది నీ మనసులాగే ఏదో బరువు మోస్తూ, ఇక్కడ ప్రకృతి మబ్బుపట్టి స్తబ్దుగా ఉంది వానకోయిలలూ లేవూ, సందేశాలంతకంటే లేవు అన్నీ అందంగానే ఉండుంటాయేమో., ఆస్వాదించే మనసే లేదిప్పుడు.. ఎన్నిసార్లు ఊయలూపినా నీ దగ్గరకొచ్చి ఆగిపోతుంది తెలుసుగా రాయకుండా ఉండలేనితనం కాదిది నీ నుంచీ నీలోకే ఒదిగిపోతున్న నా మౌనానిది

//నీ కోసం 414//

కొన్ని దీపాలు సువాసనలతో మత్తెక్కిస్తుంటే ఇంకొన్ని కేవలం వెలుగునిస్తూ ఉదాత్తంగా ఉండిపోతాయి కలలు వాస్తవాన్ని ఆవిష్కరిస్తాయంటారు గానీ రాలిపడ్డ కన్నీటి జాడలు ఏ సంధికాలంలోనూ చప్పుడు చేయనీయవు దీర్ఘకాలంగా ఎండిపోయిన ప్రవాహంలోని రంగులు మెరుపులుగా తప్ప పునర్లిఖించేందుకు పనికి రావు ఏమో, నేనో మాయా నక్షత్రాన్నేమో ఏరికోరి నన్ను వెతికేలోపు ఎన్ని పోగులుగా రాలిపడతానో

//నీ కోసం 413//

అలసిపోయిన ఆకు దిగులు దేహాన్ని దాటి మరీ హృదయాన్నావహిస్తుంటే... అశాంతికి అనేక ముళ్ళున్నట్టు భరించలేని విచారం కారణాలకందని కన్నీటి పర్యంతం సరిహద్దులు ఎగిసి మరీ నిర్లిప్తపు సంకేతాలందించినా అలవికాని నిట్టూర్పుల ఆగంలో రెక్కలు మొలిపించుకున్నా రాలేని ప్రవాసమంత ఈ దూరం నువ్వో చూపుకందని గోధూళి స్వప్నం మలుపు మలుపుకీ గాయపడుతున్న మనసు తడబాటు క్షణాల విరుద్దరాగాల విషాదపు కచేరిలో చలిగాలులకలవాటులేని నిశ్చలత్వం చీకట్లో నీడలు నడుస్తున్న నిశ్శబ్దం Pch.. తప్పదు.. తట్టుకుందాం కాలం కనికరించి ఈ రాకాసి రోజులు అంతమయ్యేవరకూ అప్రమత్తతను కప్పుకుందాం !! చిన్ని చిన్ని మాటల వంతెనేసుకుని కలుసుకుందాం

//నీ కోసం 412//

నా నిరీక్షణలోని ఓ దీర్ఘశ్వాస ఊహకవతలి అక్షరాలను వెతుక్కుంటూ కాలాన్ని ఏమార్చిన సంగతి చీకటయ్యేదాకా తెలుసుకోలేకపోయింది రవ్వంత నవ్వు చిగురించిన ఈ క్షణాల తాకిడి అవధులు మరచిన అలల గలగలలా నులివెచ్చని అనుభూతిలో మునకలేయించింది ఎటు చూసినా వర్షం రాలిన చినుకులన్నిటినీ మార్చి మార్చి ఏవైపు నుండీ చూసినా నీ పదాలు చిత్తడి చేస్తున్నట్టే ఉంది మరి

అమృతవాహిని 22

మనస్వీ... ఎలా ఉన్నావు, ఎక్కడికెళ్తే అక్కడ స్థిరపడిపోయి నన్ను మర్చిపోడమేనా ?! ఎప్పుడు చూడు, కాలంతో పోటీ పడినట్లే పరుగులు పెడుతుంటావు. ఎక్కడున్నావో తెలుసుకోలేక నాలో నేను గింజుకుంటాను. తెల్లారి లేచింది మొదలు, ఇల్లూడ్చే చీపిరి నుంచి చిగురించే చెట్లదాకా నీ కబుర్లే చెప్తుంటాను. ఈ ఆకాశం విశాలంగా ఉండబట్టి నా మనసుని ఏమంత కసురుకోకుండా ఆలకిస్తుంది. తెలుసా, అయినా సరే, ఏపూట కాపూట నువ్వేం చేస్తుంటావోనని తోచినట్టు ఊహించుకుంటాను. నా నవ్వులన్నీ నీ పేర రాసుంచా కాబట్టి నువ్వు నన్ను తలచినప్పుడల్లా ఆహ్లాదంగానే అనిపిస్తా. నిన్ను పాడి పాడి అలసిపోయిన నా పెదవుల బెంగ నీకు తెలీదు కదా. నీ తలపుల్లో సోలిపోయే కళ్ళలోని కన్నీరు నిన్నింకా తపించేట్టు చేస్తుందంటే నమ్ముతావుగా. నా చుట్టూ ఉన్న అందరూ చాలా బాగున్నట్టే అనిపిస్తున్నారు. పండుగ పనులన్నీ శ్రద్ధగా చేసుకుంటూ భక్తిగా ఉన్నారు. సగం అమ్మానాన్న లేనితనం, ఇంకో సగం, నీకు చేరువకాలేని తనం.. వెరసి నాదెప్పుడూ ఏకాకితనమే. బెంగగా ఉందని కాసేపు డాబా మీదకి రాగానే మెల్లిగా గాలొచ్చి ఆత్మీయంగా హత్తుకుంటుంది. ఆ సంగతలా ఉంచితే, మసకపొద్దు మొదలయ్యే సమయం నుంచీ చిమ్మచీకట్లోనూ నా కళ్ళకు ఒకే నక్షత్రం కనిపిస్తుంది. అందుకే దానికి నీ పేరు పెట్టుకుని పలకరిస్తున్నాను. అప్పుడప్పుడూ, మనోవీధిలో నీతో దాగుడుమూతలాడుతున్నట్టు మభ్యపడుతున్నాను.. కొండాకోనల్లో దారితప్పిన అలలా అయినా కలలోకైనా రావేమని అడగాలనుకుంటానా... గొంతులో ఆగిన భాష్పాలు గుండుసూదులై గుచ్చుతున్నందుకేమో సరిగా నిద్రయినా రాదు. అందుకే నిన్నూ ఏమీ అనలేక ఓర్పుగా ఇలా ఉంటున్నా

//నీ కోసం 411//

శీతాకాలం చలిగాలికేం చెప్పావో నా గదిలో వెచ్చదనానికి విలువనిచ్చి చప్పుడు చేయకుండా తప్పుకుంది నువ్వు చెప్పినందుకే క్షణాల్ని 'క్షణాలు'గా అనుభవిస్తున్నానా.. నీ ఆత్మపరిచయంగా నువ్వు పాడిన జోలపాటకి స్పందించేందుకే నిద్రలోకి జారేందుకు చూస్తున్నా.. ఏమో.. ఏకాంతానికి విసుగొచ్చి కాలాన్ని కదలమన్నా కానీ కదలనందుకేమో.. నీ విరహమ్మాత్రం నిర్విరామంగా కనురెప్పలను కలవకుండా చేస్తుంది

//నీ కోసం 410//

ఏమో నాకైతే చిరుచలిగా ఉంది శరత్తు సగం కూడా కదలకుండానే హేమంతాన్ని పిలిచినట్టుంది నిశ్శబ్దమంటేనే భయపడే నేను, కొన్ని సవ్వళ్ళకి ఉలిక్కిపడి ఇష్టమైన పుస్తకాన్నీ చదవలేకపోతున్నానా.. సాయింత్రం ముగుస్తూనే చిన్నగా వణుకు మొదలయ్యి ఏవో పురా జ్ఞాపకాలు గుండెపొరల్ని కదుపుతూ కొన్ని దిగులు పాటల్ని గుర్తుకు తెస్తున్నాయి. అదో కలవరమో, దుర్బలత్వమో గుబురు చీకట్ల భయానక అస్తిత్వమో ఎడారిపువ్వుల నిర్లిప్త ఒంటరితనమో మరి.. Hmmm, as u r my better place.. కొన్ని మాటలతో సముదాయించి గోరువెచ్చని కూనిరాగాలతో జోలపాడి నా వెన్ను నిమిరే స్నేహం నువ్వే కదా మొత్తంగా ముడుచుకుని నీ రెప్పలకింద దాక్కుండిపోవాలని పదేపదే అదే కోరిక తలపోస్తుంది మది

//నీ కోసం 409//

నీ పెదవులు అలసిపోవడం ఇష్టం లేక నువ్వెక్కువ మాట్లాడకున్నా ఆ మౌనాన్ని Synthesizerలో వినగలుగుతాను.. ఒక్కచూపు విరితూపుగా సొగసుకి సోయగమిచ్చావని మళ్ళీమళ్ళీ నీ కన్నుల్లో ఒదగాలనే పదేపదే anxiousగా పడిగాపులు కాస్తుంటాను నిన్ను కలిసిన సాయింత్రపు గుండెల్లోని తత్తరపాటు జ్ఞాపకాల అలలై ముంచెత్తినప్పుడంతా తడిచి తడిచి emotionsని మోస్తుంటాను ఆకాశంలా అందనంత దూరంగా నువ్వున్నా కోరుకున్న క్షణంలో దగ్గరగా అనిపిస్తావని విరహాన్ని withdraw చేసి చల్లబడుతుంటాను అప్పుడప్పుడూ వచ్చే మేఘసందేశంలో గొంతెత్తి పిలిచే నీ తీయని పిలుపులు వినబడి ప్రణయావేశపు కొత్త lyricsని పాడుతుంటాను ఏం బెంగపడొద్దని చెప్పావ్ కదా.. అందుకే మరి నా చిరునవ్వుల్లో మొలకెత్తే నీ fragranceని భావుకతగా తలచి ఆస్వాదిస్తుంటాను

//నీ కోసం 408//

చుక్కలు మెరుస్తున్న నీలాకాశాన్ని చూడగానే నీ జ్ఞాపకాల్లో నిలిచిపోతున్నా నిన్ను ధ్యానించేందుకని అరచేతులు కలపుకోగానే ఎంతకీ అంతమవని ఆ విశాల మైదానంలో నేనూ పారదర్శకమై తప్పిపోతున్నా నీ నవ్వులన్నీ తనే దాచుకున్నట్లు ఈ గాలి నన్ను పులకరింతై చుట్టుకుని పట్టుతప్పిస్తున్న సమయం నా పెదవంచున నీ కవిత్వపు సుతారాన్ని పాడుతున్నా ఈ పువ్వులకింత గంధం ఎక్కడిదోనని నిశ్శబ్దం రాల్చుతున్న వివశత్వపు పుప్పొడికి అరమోడ్చుతున్న కళ్ళనూ మూయలేకున్నా నిద్రపట్టని రాత్రులన్నీ ఇంతే.. ఎక్కడో ఉన్న నువ్వు నా నిరీక్షణా క్షణాల సవ్వడికి చీకటిగుహలోంచీ వాస్తవంలోకొస్తావని ఆత్మరతిని కొనసాగిస్తున్నా..

//నీ కోసం 407//

సగంసగం అందీ అందని ఆకుపచ్చటి కలలోని పులకరింతలా ఎన్నినాళ్ళు నన్నిలా వెంబడిస్తావ్ పలకరింపు పేరుతో గుర్తుకొచ్చి అభ్యంగనాంతరపు అమితమైన నిద్రాసక్తిని ఏమీ తెలీనట్లు క్షణాలలో తుడిచిపారేస్తావ్ వారం వర్జ్యాల లెక్కలేకనే అర్ధంకాని అనుభూతులు ప్రతిస్పందించినట్లు నీ ధ్యాసలోని తీపిని మభ్యపెడుతుంటావ్ ఒక్కసారన్నా నాతో నన్ను గడపనీయక నిశ్శబ్దాన్ని భగ్నం చేసినట్టు నా ఆదమరుపుని అధాటుగా అల్లుకునేస్తావ్ అబ్బబ్బా.. ఏమంటున్నావో తెలుసులే ఊపిరి తీయరాని హడావుడిలో నువ్వుంటే అల్లరికాపు కాసి గుసగుసలు మొదలెట్టింది నేనేనని కదా !! What to do.. I'm embraced by ur voice out of d blues

//నీ కోసం 406//

పొద్దు మారిపోయే వేళ కొన్ని పరిమళాలు పువ్వులనొదిలి పరిసరాలను అలజడి పెడుతుంటాయి ఆగి ఆగి రాలుతున్న ఆకులేమో ఏవో మాటలు మననం చేస్తున్నట్లు మృదువైన ప్రకంపనలు మదికందిస్తాయి మౌనంగా మొదలయ్యే వాక్యాలేమో అప్పటికప్పుడు ప్రాణం లేచొచ్చినట్లు పెదవాపుకోలేని వెల్లువలవుతాయి శరద్వలువలు విడిచే వెన్నెలలేమో ఆకాశాన్ని దాటొచ్చి మరీ పున్నమిని అందంగా మార్చేస్తాయి

// నీ కోసం 405 //

ప్చ్.. కాస్త వెన్నెలకే కుదురుకొనే హృదయానికేమైందో తెలీక చుక్కలు.. దిక్కులు చూస్తూ గుసగుసలు మొదలెట్టాయి ఎక్కడో జారినట్టున్న మది అనంతమైన పెనుగులాటతో కలత పడుతోంది నా నుంచీ నన్ను దూరం చేసిన మాయగా.. మౌనంలో పెను ఆర్తనాదమై వినబడుతూ కొత్తగా.. నిశ్చలమైన నిశ్శబ్దానికీ భయపడుతోంది సోమరిగా కదులుతున్న రాత్రి నాలో నవ్వులు పూయించలేనని వెనుదిరిగింది పలకరించాలనొచ్చిన పూలగాలి వివశత్వామేదీ నాలో లేదని విసుక్కుంటూ పోయింది నిన్ను ఆహ్వానించి ఖాళీ అయినందుకేమో సగం నిద్దురలో ఊపిరికోసమీ పెనుగులాట కలలోనూ కలవలేకపోయిన బెంగ అదేమో విషాదానికి కొనసాగింపులా ఈ తొణికిసలాట ఏమీ రాయాలేనిక ఈ పూట నీ వేలికొస అయినా నాకు తగలకపోయాక

// నీ కోసం 404 //

సాయింత్రం ఎప్పుడయ్యిందో తెలీనే లేదు ఎప్పట్నుంచో ఈ వాన ఆగకుండా దూకినట్టు అనిపిస్తుంటే మట్టివాసన కనుమరుగైనా మొక్కల పచ్చివాసన మాత్రం దేహాన్ని దాటి మనసుని చుట్టేస్తూ ఉంది ఇన్నాళ్ళూ దాహమని తపించిన అంతరాత్మ పువ్వుల సుకుమారానికి మెత్తబడ్డ పెదవులపై ఈ సహజ పరిమళపు అనుభూతికి సాక్షిగా వచ్చీరాని రికామీ పాటలు పాడుతుందంటే ఏదో ఇష్టం ధ్వనించి ఆలాపనలోని అందాన్ని పెంచినట్టుంది పక్షుల కువకువల చిలిపిదనం వెచ్చని గూళ్ళకే పరిమితమైన వేళ ముంగిట్లో మురిపెం.. ఎన్ని కాలాలు దాటి సందిలికొచ్చిందో ఎవరు నిర్వచించగలరు అవును.. నాకూ కొంచెం రాయడం తెలిస్తే బాగుండనిపిస్తుంది నేను తడిచిన ఊహను సంతకం చేసేందుకైనా

// నీ కోసం 403 //

ఓయ్.. చందమామకి వరసవుతావని ఎందుకు చెప్పలేదు నీ గుండెల్లో పాటలన్నీ నా పెదవులపై పరిచేసి నెలలో పక్షం బాగుంటే మరో పక్షం గిల్లికజ్జాలాడుతూ వల్లంకి పిట్టలా వగలున్న నాతో రేయీపగలూ నీ సయ్యటలా.. ఒక్క పిలుపుతోనే ప్రాణం పోసుకుంటానని తెలిసి పదేపదే నా తలపు తట్టే నీ మనసుకి మర్యాద నేర్పకుండా తీరంలా కాచుకుని నువ్వుంటూ కూడా కసి కెరటంలా ఉప్పొంగేది నేనేనంటావా.. వియోగాల విందులో రుచికరమైనవి మది జ్ఞాపకాలేనని తెలిసేలా ఇంకా రాయని కవనంలో నీ ఊసులనూ, నిత్యవసంతంలాంటి నా ఊహలనూ కూస్తూ కోయిల నేనయ్యా చూసావా పచ్చిపాల నురగలాంటి నవ్వులు పూసుకుని నిశ్శబ్దపు ఉయ్యాలలూగుతూ ఎందుకలా కవ్విస్తావో నీ కనుపాపలతో ఆడుకునేందుకు పిలిచినప్పుడు చెప్తా చీకటి రంగేసుకొచ్చిన చిమటలా నేనూ భయపెడతా

// నీ కోసం 402 //

ఇదిగో రాస్తున్నా.. కాలమేదైనా భాషకి అందని సుందర కావ్యాన్ని మాటలకందని భావాన్ని నీ గుండెలపై నన్ను వాల్చుకుని నువ్విచ్చిన అనుభూతిని.. నన్నోదార్చాలని నువ్వు చూసినప్పుడే గాయం గమ్మున పరుగెత్తిపోయింది నావెంటున్నావనే చలించే చిరుగాలీ ఉక్కిరిబిక్కిరై నిలబడిపోయింది ఆకాశమే హద్దయ్యేలా నీ అనురాగానికే మన అడుగుల మధ్య దూరమూ చెరిగిపోయింది అవును.. ఇప్పుడు అలసిపోయిన ఆవేదన నీ సమక్షంలో ఆలాపనైంది శూన్యమైన ఎదలో సంగీతమొచ్చి చేరింది

// నీ కోసం 401 //

కొన్ని నిరీక్షణల దూరాన్ని చెరిపే దృశ్యకావ్యాలు ఎప్పటికీ పదిలంగానే ఉంటాయి. ఇన్ని యుగాలుగా నా గుండెకు రెక్కలుకట్టి హరివిల్లుదాకా తీసుకుపోతుంది నువ్వే కదా. ఇంకెంతసేపు ఆగమంటావు చెప్పు. నిజంగా చినుకు చినుకుకీ మధ్య దారిచూసుకుంటూ నువ్వొస్తావనే నేనెదురు చూస్తున్నా. నువ్వనే మాటలు అబద్ధం కావని, నా మనసుని చక్కబెట్టేందుకు ఖాళీ లేకపోయినా, నడవలేకపోయినా, నీడగానైనా అనుసరిస్తావని నమ్ముతున్నా. ఏకాంతంలో ఈ వెన్నెలరాత్రులు పెడుతున్న చక్కిలిగింతలు బుగ్గలనిండా నవ్వులు పూయిస్తున్నదెలానో నువ్వు చూడాలి ఒక్కసారయినా. నీ ఉనికి నా కనురెప్పల కావిళ్ళ మీదనో, తప్పిపోయిన నిర్మోహపు నవ్వులోనో, అలసిపోయిన హృదయపు తపస్సులోనో, స్మరిస్తూ ఎండిపోయిన గొంతులోనో, దేహమంతా కలదిరిగే రుధిరంలోనూ, తడబడే అడుగుల వెనుకనో ఉండే తీరుతుంది. అయినాసరే.. నన్ను నేను కోల్పోయిన అస్తిమత్వపు జాడ కోసం నీ కౌగిలిలో ఓదార్పు తప్ప విశాలమైన ఆకాశమేదీ నే కోరనని తెలుసుగా. కొన్ని అవాంతరాలకు చలించకుండా నన్ను సమ్మోహనం చేసేందుకు నువ్వేదోలా వస్తావని స్వాగతించేందుకు నిలిచున్నా

// నీ కోసం 400 //

మదిలోని వెలితి మధురమయ్యేందుకేమో పగలంతా నన్నొంటరిని చేసిన బదులుగా.. అందమైన నీ ఆకాంక్షలన్నీ మాలగుచ్చి మరీ రాత్రి కల్లోకొచ్చి కబుర్లుగా చెప్తావ్ నిశ్శబ్దరాగానికి చినుకు ముత్యాలెన్ని కలిసాయో చెప్పలేని మాటలన్నీ వానపాటలై వినబడి.. నీ చిరునవ్వుల ధారాపాతంలో నే తడిచినట్టు కనుపాపల్లో మెరుపులవుతాయ్ నువ్వున్నావే.. వివశాన్ని పొందికగా దోబూచులాడాలనేమో సరాగాలు సంపెంగి వాసనయ్యేలా.. వలపుని కలబోసి.. హృదయంలో చోటిచ్చి అసలెందుకు అలిగానో మర్చిపోయేలా చేస్తావ్

// నీ కోసం 399 //

నీ చూపుల్లో వెలిగిన దీపాలు ఏ గాలివాటానికి కొండెక్కుతాయో తెలీదు. చీకట్లో నేనే నువ్వంటూ నీ పెదవులు అద్దిన చోటునల్లా తడుముకునేలోపే తెల్లారిపోతుంది మౌనంగా పరిమళిస్తున్న పువ్వు భావనేదో మెత్తగా నాలోనూ మొదలవుతుంది నీ అరచేతులకంటిన నా సిగ్గు రంగు ఎదలో ఇన్నాళ్ళ తాపాన్ని తగ్గించిందో లేదో చూసుకో లేదంటే.. నెలవంకలూ, నీలిగంటలూ, నేపధ్యమేదో తెలీని నిశ్శబ్ద కవితలవుతాయి నీ కుంచెలో !!

// నీ కోసం 398 //

అమలిన బంధమై నాలో వెలిగే వెన్నెల నీ సమస్తాన్ని నాలో నింపుకున్న మౌనం కలలకు వేళయ్యింది రమ్మని పిలుస్తుంది చూడు.. నీకు ప్రేమను పంచేందుకు ఇప్పుడీ అనుభూతి సాంత్వనవుతుంది కొంతకాలం 'కాలం' ఆగిపోతుంది అప్పుడు నువ్వో విశ్వమై నన్ను చేరదీస్తావు

// నీ కోసం 397 //

ఈ సాయింత్రాలు చాలా బాగున్నాయి మదిలో వెలుగు ఆకాశమంతా పరుచుకున్నట్టు వేల దీపాలు నవ్వుతున్న నిముషాలివి నిశ్శబ్దంగా కురుస్తున్న విరజాజుల మాటు పరిమళం నా లిపిలో నీ ప్రేమాత్మ ప్రవహించి ఆద్యంతాలను కలుపుతున్నట్టుంది నాకేదో అయిందని అనుకోకు ఈ పసిమిఛాయ కాసేపటికి చీకటైపోవచ్చు వెన్నెల తాకిడి ఒంటరిగా నువ్వు భరించలేవు పువ్వులు రంగు మార్చుకునేలోపు రా.. ఏవీ నీ ఆనందాలు... ఆ చిన్ని చిన్ని ఆశలన్నీ తీర్చాలని ఉంది నీకిష్టమైన సినిమా చూసొద్దాం పద లేదా కనీసం కాసేపు కమ్మని కబురులైనా చెప్పుకుందాం

// నీ కోసం 396 //

నా నిరీక్షణలోని ఓ దీర్ఘశ్వాస ఊహకవతలి అక్షరాలను వెతుక్కుంటూ కాలాన్ని ఏమార్చిన సంగతి చీకటయ్యేదాకా తెలుసుకోలేకపోయింది రవ్వంత నవ్వు చిగురించిన ఈ క్షణాల తాకిడి అవధులు మరచిన అలల గలగలలా నులివెచ్చని అనుభూతిలో మునకలేయించింది ఎటు చూసినా వర్షం రాలిన చినుకులన్నిటినీ మార్చి మార్చి ఏవైపు నుండీ చూసినా నీ పదాలు చిత్తడి చేస్తున్నట్టే ఉంది మరి

// నీ కోసం 395 //

మనస్వీ... ఎలా ఉన్నావు, ఎక్కడికెళ్తే అక్కడ స్థిరపడిపోయి నన్ను మర్చిపోడమేనా ?! ఎప్పుడు చూడు, కాలంతో పోటీ పడినట్లే పరుగులు పెడుతుంటావు. ఎక్కడున్నావో తెలుసుకోలేక నాలో నేను గింజుకుంటాను. తెల్లారి లేచింది మొదలు, ఇల్లూడ్చే చీపిరి నుంచి చిగురించే చెట్లదాకా నీ కబుర్లే చెప్తుంటాను. ఈ ఆకాశం విశాలంగా ఉండబట్టి నా మనసుని ఏమంత కసురుకోకుండా ఆలకిస్తుంది. తెలుసా, అయినా సరే, ఏపూట కాపూట నువ్వేం చేస్తుంటావోనని తోచినట్టు ఊహించుకుంటాను. నా నవ్వులన్నీ నీ పేర రాసుంచా కాబట్టి నువ్వు నన్ను తలచినప్పుడల్లా ఆహ్లాదంగానే అనిపిస్తా. నిన్ను పాడి పాడి అలసిపోయిన నా పెదవుల బెంగ నీకు తెలీదు కదా. నీ తలపుల్లో సోలిపోయే కళ్ళలోని కన్నీరు నిన్నింకా తపించేట్టు చేస్తుందంటే నమ్ముతావుగా. నా చుట్టూ ఉన్న అందరూ చాలా బాగున్నట్టే అనిపిస్తున్నారు. పండుగ పనులన్నీ శ్రద్ధగా చేసుకుంటూ భక్తిగా ఉన్నారు. సగం అమ్మానాన్న లేనితనం, ఇంకో సగం, నీకు చేరువకాలేని తనం.. వెరసి నాదెప్పుడూ ఏకాకితనమే. బెంగగా ఉందని కాసేపు డాబా మీదకి రాగానే మెల్లిగా గాలొచ్చి ఆత్మీయంగా హత్తుకుంటుంది. ఆ సంగతలా ఉంచితే, మసకపొద్దు మొదలయ్యే సమయం నుంచీ చిమ్మచీకట్లోనూ నా కళ్ళకు ఒకే నక్షత్రం కనిపిస్తుంది. అందుకే దానికి నీ పేరు పెట్టుకుని పలకరిస్తున్నాను. అప్పుడప్పుడూ, మనోవీధిలో నీతో దాగుడుమూతలాడుతున్నట్టు మభ్యపడుతున్నాను.. కొండాకోనల్లో దారితప్పిన అలలా అయినా కలలోకైనా రావేమని అడగాలనుకుంటానా... గొంతులో ఆగిన భాష్పాలు గుండుసూదులై గుచ్చుతున్నందుకేమో సరిగా నిద్రయినా రాదు. అందుకే నిన్నూ ఏమీ అనలేక ఓర్పుగా ఇలా ఉంటున్నా

// నీ కోసం 394 //

నీ మౌనం నన్నో అనిశ్చిత తరంగంలా దిక్కుతోచని ఉక్కిరిబిక్కిరిలో ముంచుతుంది ఆకాశంలో నక్షత్రాలు కలలు దోచుకుపోతున్న కారణంలా పదాలు చెదురుమదురై ఎగిరిపోతున్నట్టుంది గుండెలో గాయం మెత్తని పువ్వుల గుసగుసలా ఏకాంతాన్ని వెచ్చగా వణికిస్తుంది Huhh.. దూరాల బెంగ నిర్వచించేదేముంది ఏమీ పట్టనట్టు అంతర్ధానమవుతున్న కాలం నీ తలపుల్లో వాలిపోయేంత చోటెందుకిస్తుందో అర్ధంకాక ఛస్తుంటే

// నీ కోసం 393 //

రెండు ఆత్మల మధ్య మోగుతున్న మువ్వలచప్పుడు పురాతన బంధానిది అనుకుంటే ఏమీ చెప్పక్కర్లేని మాటలు మౌనరహస్యాలు దిగులుపడ్డ మసక వెన్నెల రాత్రి అకస్మాత్తుగా అద్భుతమనిపిస్తే మెలకువలాంటి కలలోకి నువ్వొచ్చిన ఆనవాళ్ళు కావాలంటే నీ మదిలోకి తొంగి చూసుకో.. నీలో సుగుణాలు అనంత సాగరకెరటాలు పదేపదే సంగమించేందుకు రమ్మని పిలిచే తుంటరి సైగలు కదా.. కిన్నెరవీణలా నా మేను కిలికించితమవడం నీ స్వప్నమైతే కళ్యాణిలా కదం తొక్కుతూ నే రాగమవుతానన్నది వాస్తవం నిలువరించలేని నిత్యవసంతాన్ని చిలకరించడం నీకిష్టమైతే అందులో తడిచి మోహాన్ని పరిమళించడం నాకు పరవశం

// నీ కోసం 392 //

నువ్వూ నేనూ ఎన్నోసార్లు ఒకరి నుంచి ఒకరు తప్పుకుని దేహాలకతీతంగా సాగిపోయాం నిరంతర మోహంలో రగిలిపోయినప్పుడంతా చలిరాతిరిని పట్టుతప్పించి నులివెచ్చని అవ్యక్తానుభూతులూ పంచుకున్నాం చీకటికి చెమట పుట్టించి చినుకు రాలేంత ఆనందాన్ని చెంగల్వపువ్వుల స్పర్శతో సరిపోల్చి చిన్ని చిన్ని మాటలకి మూగబోతూ చాలా ఇష్టాన్ని నవ్వులుగా పులకరించాం ఆకాశమూ సంద్రమూ ఏకమై కనబడుతున్న చూపు చివరి భ్రమలా.. ఇప్పుడు నువ్వు నాకొదిలిన కలలన్నిటా ఏటిగట్టున పొద్దుగడవని రోజులే నిర్జీవమైన భావాలు మోస్తూ అలసిపోతున్నా కనుకే అనుభవమవుతున్న శూన్యాన్ని పదాలుగా కూర్చి గుప్పిళ్ళు దాటించేస్తున్నా

// నీ కోసం 391 //

మధ్యాహ్నం నుంచీ ముసురుపట్టే ఉంది ఆకాశం నా చుట్టూ కనిపిస్తూ, కనుమరుగవుతూ పరితపిస్తున్న నిన్నూహిస్తూ ఇప్పటికో అరవైసార్లు తీసి.. చదివుంటా నీ ప్రేమఉత్తరం నాకసలు నిలకడ లేదంటూ ముద్దుచేస్తూ నువ్వనే మాటలు స్వగతంలో నన్నలరిస్తున్న నాదాలైనా ఒక్కసారిగా వెండిమబ్బులు రంగుమారే దృశ్యంలో నా జ్ఞాపకాలదంతా నిర్వేదరాగమవుతుంది తెలుసుగా.. ఆగమ్యగోచరాల వలయంలో బలంగా వీస్తున్న గాలులకి కన్నులు మూసుకున్నానా నువ్వన్నది నిజమే.. ఆకాశం ఉరిమినా కురిసినా ప్రయాసపడేదేముందని ఈ నల్లని అమాసరాత్రి, ఎర్రగా మారి మెరుపులన్నీ నీ రూపుకట్టి నాలో వెలుగు నింపుతున్నట్టు కొత్త సౌందర్యాన్ని చిందిస్తుంటే ఆస్వాదించడం మాని వెక్కిళ్ళెందుకు కదా

// నీ కోసం 390 //

నీ రాకతో నా చిన్ని హృదయం చిరునవ్వుల వెలుగుతో చీకటిని తరిమింది ఇప్పటిదాకా పరాయిని చేసిన సంతోషం ప్రేమగా దగ్గరకొచ్చింది గుండెచప్పుడు ఆలకించేందుకు నువ్వొచ్చావని తెలిసాక మనసు కూడా మౌనం వీడి నీతో గుసగుసలాడుతూ నిద్రపుచ్చాలని కొత్తకొత్త ఊసులను పోగేస్తుంది పిలవగానే పలికావు కాబట్టి సరిపోయింది లేదంటే నీ పిలుపు కోసం కలతపడ్డ రాత్రితో పెనుగులాడవలసి వచ్చేది బరువెక్కే సమయమయ్యింది బెంగ లేదిక..నువ్వొచ్చేసావుగా.

// నీ కోసం 389 //

వానొస్తుందని, చిగురాకుల వణుకు చూడమన్నది నువ్వే నీటిలో కాగితప్పడవలు వదులుదామని చెప్పింది నువ్వే కాసేపు స్వేచ్ఛగా తడిచినా తప్పులేదని చెప్పింది నువ్వే బరువెక్కిన పువ్వుల సౌందర్యం చూద్దామన్నది నువ్వే భావోద్వేగపు ఆనందాన్ని హత్తుకుని అనుభవించమన్నది నువ్వే చిమ్మచీకటిలోనైనా రెక్కలొస్తే ఎగిరిపోవచ్చని రెచ్చగొట్టింది నువ్వే పట్టరాని సంతోషాలకి వెలకట్టలేమని ఆదమరిచింది నువ్వే అంతరంగాన్ని ఆకాశమెలా గుమ్మరిస్తుందో ఆస్వాదించమన్నదీ నువ్వే ఆపై... రాత్రంతా నిద్రపోకుండా, కలలొచ్చే దారి మరిచానని గోడెక్కి మరీ కోడిలా కూస్తున్నదీ నువ్వే

// నీ కోసం 388 //

నీ మదిలోని ఆర్తి శబ్దరహిత భాషలో నన్నావరించినప్పుడే నిన్ను పోల్చుకున్నా ఏకాంతంలో నన్ను గమనించేంత తీరికా, ప్రేమా నీ ధ్యానంతోనే నాకందిపోతుంది చిత్రంగా నీ చూపులు నన్ను భద్రంగా దాచుకున్నాయని మిలమిలా ఆ కళ్ళు నవ్వినప్పుడే తెలుసుగా జ్ఞాపకమయ్యేంత దూరంలో నువ్వెప్పుడూ లేవని ఎన్ని పాటలు పాడి చెప్పనూ.. అయినా, ఈ వేకువలూ, సాయింత్రాలు దాటి కాలాతీత కావ్యమయ్యావు కదా నువ్వెప్పుడో

// నీ కోసం 387 //

మనసు తెరిచుంచా రమ్మని పిలిచి మాటలకి తాళమేసి బజ్జున్నావా గుట్టుగా గుండెలో దూరిపోమని చెప్పి గుబుళ్ళకి నన్నొదిలేసి మాయమవడం గొప్పనా అల్లిబిల్లి అల్లరంతా పిడికిట్లో నలిగి అలుకలతో కలతపడుతుంది ఏమైనా తెలుసా నునుసిగ్గులు దాచుకున్న కళ్ళల్లో ఎరుపుకాస్తా కరిగి ఉదయానికి ఏరయ్యేట్టుంది కనికరించవా

// నీ కోసం 386 //

సమయం అలా కదిలిపోతూంది.నేనే వెనుకబడ్డానేమో, నీతో నేనున్న కొద్ది నిముషాల గతాన్ని అదేపనిగా నెమరేస్తూ నిలబడిపోతున్నా. దేహానికి మంటబెట్టి అలలా కదిలిపోయే సముద్రుడిలా నువ్వనిపిస్తుంటే, ప్రవహించడం మరచిన నదిలా పడి ఉంటున్నా. రాతిరంతా రెప్పల్లో నువ్వు దోబూచులాడిన సంగతి మరువనేలేదు. పగలయింది మొదలు కన్నుల కిటికీ తెరచి నీకోసం ఎదురుచూస్తూనే ఉన్నా. అన్ని రంగుల అనుభూతుల్లో నీకిష్టమైన వానరంగులో తడిస్తూ నీ ఊహలతో తాపం తీర్చుకుంటున్నా. ఏం చేయలేదో చెప్పు. మనసునెదిరించి చీకటి పొలిమేరల్లో నిన్ను అనుసరించలేదా, నువ్వు తలెత్తినప్పుడల్లా నీ చూపుల్లో ఒదిగేందుకని నవ్వుతూ వెలగలేదా, మౌనంలో పెనుగులాడుతున్న నీ మోహానికి పరవశపు సాంత్వనివ్వలేదా. నీకంతా తెలిసిన నా బెంగనేం చెప్పనూ నీ ఏకాంతంలో పరిమళిస్తున్న ఊపిరిగాలి నాదో కాదో నువ్వే చెప్పు..

// నీ కోసం 385 //

కనురెప్పల్లో చేరి క్షణక్షణం నువ్వు చేస్తున్న సందడికేమో మబ్బుకుండలా నా మది చిరునవ్వుల వర్షాన్ని కురిపిస్తుంది మేనంతా కలవరానికి తడుస్తుందేమో తూలుతున్న ఈ వేకువగాలి చల్లగా నీ ఊహను చేర్చి చెక్కిలినంటిన తీపి చినుకయ్యింది

// నీ కోసం 384 //

పాలపొంగులా ప్రేమకెరటమో మహాద్భుతమై తీయగా నీలో నన్ను కలగలుపుతుంది నిజమేనేమో ఏమో.. నాలో ఏకాంతానికి ఒక్క నువ్వంటేనే ప్రాణమని తెలిసేలా రుధిరమంతా ప్రణయధారగా మారి ప్రవహించడం ఇప్పటికిది ఎన్నోసారో నా గుండెగిన్నెలో మధురసం తాగిన మైకం నీ పెదవుల మోహమై నన్నల్లుకుని మదిలో మౌనం మాటలు దాటి ముద్దులుగా మారడం నిశ్శబ్దరాగానికో లిపి కుదిరిన విచిత్రం నీ చూపులు శ్వాసిస్తూ ఎంత భావావేశానికి లోనవుతానో అప్పటికప్పుడు పువ్వులా పరిమళిస్తాను అయినా కొన్ని సమయాలెంతో బాగుంటాయి నా కాటుక కళ్ళు కరిగి పన్నీరయ్యేంతగా

// నీ కోసం 383 //

సగం రాత్రి వేళ ప్రేమ వాసనేస్తున్నట్టు నీ విరహం నా నిద్దుర చెదరగొట్టి ఒక్కసారి పొదుపుకుంటా రమ్మని పిలిచింది. ఆ రహస్య బాహువుల్లోని నిశ్చింతే నాలో చిన్న చిరునవ్వుకి ప్రాణం పోసింది. వినిపించని రాగాల నీ ఎదలోని భావావేశం, నా జుత్తు నిమురుతూ నువ్వేసే తాళం నన్నో మధువనిలోకి తీసుకుపోయినట్టుంది. నీ పెదవి దాటని మాటలన్నీ నా కన్నుల్లోని ఒంపేందుకు ఇంతకంటే మంచి సమయం లేదనుకున్నావేమో, ఒక్కో పదమూ బుగ్గల జారి రెప్పల బరువుని దించుతుంది. హృదయం లోపలంతా కవ్వం పెట్టి చిలుకుతున్నట్టు ఈ హాయి నీ స్పర్శదైతే, ఈ రాతిరి తెల్లవారొద్దని నా చుట్టూ ఇన్ని చీకటి తెరలు నువ్వల్లిన కౌగిలిదేగా. నీ ఊపిరి ఉద్వేగపు చిరువెచ్చని పరిమళం అందమైన పూలగాలికి సమానమైతే కాదుగా.. కిటికీ లోంచీ సన్నగా పారిజాత పరిమళం, నల్లగా ఆకాశం.. అరె, కలో నిజమో తెలీనట్టు, అచ్చం నువ్వు చెప్పినట్టే ఉంది, ఈ గదిలో వెన్నెల వెలుతురు కూడా, మరైతే ఇది అమావాస్య కాదా.. ఇక్కడ బిడియంతో పెరుగుతున్న నా అందం నీకు ముందే తెలుసా?!

// నీ కోసం 382 //

ఎదురుచూసిన కన్నులు ఏరువాకైన రాత్రి చూపులకందని చందమామ నువ్వయితే కలలకు చోటిచ్చినా కమ్ముకున్న విరహానికి నిద్దుర బరువైన కొలనులోని కలువను నేను రంగురంగు నెమలీకలు పురివిప్పే వేళ పచ్చనిచేలు పరువాల్ని విరబూస్తున్నా విరజాజుల రాగం సుధలూరి కవ్విస్తున్నా గుండెల్లో నులివేడి నిట్టూర్పు సెగలు నిశ్శబ్దంలోని అస్పష్ట విస్పోటనలు కురవకుండా కదిలిపోతున్న మేఘం సందేశాన్నివడం మర్చిపోయిందో మోహవీచికల వీవన చాలని పునరావృత మైకాన్ని ఆవహించేలా చేస్తుందో మత్తుగా ఊగుతున్న మనసునడగాలేమో ఏమో.. వేల అర్ధాలు ధ్వనించేదేముంది గానీ, పైకి వినిపించని నీ మదిలో మాటలన్నీ చిరుస్పర్శలై నన్నంటిన ఊహల్లో ఈ ఏకాంతమంతా.. వెచ్చని నీ ఊపిరిగా తడిమిందీలోపునే

// నీ కోసం 381 //

బాగా పరిచయమైన సువాసనలా నీ నవ్వులకో మత్తుంటుంది. మనసంతా పూలు పూసి తేనెలొలికి నరనరాల్లో అమృతమేదో ప్రవహిస్తున్న వింత.. కలకాలం తపించిన స్పర్శేదో అనుభవానికొస్తుంది. అప్పటికప్పుడు పరిమళాల్లో పునీతమైనట్టు దేహం, నీ ఉనికినో చిలిపి కవితగా చుట్టుకుంటుంది. గుండె ఊయల మీద పసిపాప కేరింతల రాగంలా నీ గుసగుస నిద్దురనేమార్చుతుంది. అవ్యక్త భావగీతికల్లా నీ నవ్వులు కెరటాలై రంగురంగుల నా హృదయకాగితాన్ని తీరపు పడవలుగా తేల్చుతాయి. మౌనంగా నువ్వు పాడే పాటలన్నీ అంతర్వాహినిగా నా పెదవిని తాకే పల్లవులవుతాయి. మరో లోకానికి పోదాం రమ్మనే మోహంలా తాజాగా తాకుతుంటాయి. అది మొదలు అంతులేని స్వాతిశయాలు అక్షరాలను అదుముకొనేలా ఆనందాలు చిమ్ముతాయి. కళ్ళు మూసుకుని సోలిపోయే సుషుప్తిలో ఆహ్వానించకనే దిగివచ్చే ఆకాశమేమో నువ్వనిపిస్తాయి. మధురస్మృతిలోని మైమరపు క్షణాల్లా నీ నవ్వులు పులకింతల చెక్కిలిగింతలవుతాయి. ఊహలకు ప్రాణం పోసేలా కొన్ని బంగారు కాంతులు కన్నుల్లో కొలువుకొస్తాయి. చీకటివెలుగుల కలనేతలో చల్లగాలి చేర్చే ఊసులన్నీ నీవేననిపిస్తాయి. సర్వేంద్రియాల మైకం నీ బుగ్గలు చుంబించమని ప్రేరేపిస్తాయి. ఆవిరి పట్టిన అద్దంలోంచీ చూసినట్టనిపిస్తూ.. నిముషానికోసారి మూగబోయేలా నన్నెందుకిలా శిక్షిస్తావో తెలీదు.. అయినా సరే, నీ నవ్వులంటే నాకిష్టం. Becoz.. ur smile is intrinsic n u r a garden, that I can visit anytime

// నీ కోసం 380 //

 

గ్రీష్మంతో సమంగా జ్వలిస్తున్న నీ దేహాన్ని

నా అంతరాత్మలో తలదాచుకొమ్మని ఆహ్వానించేందుకు 

ఏ రూపంగా మారి సంకల్పించాలో

వెచ్చని నిశ్వాసల నిట్టూర్పు బరువుకి

నీ గొంతుకు అడ్డుపడ్డ గాయమే

నా స్వరప్రవాహాన్ని మధ్యలో ఆపింది

ప్రతి స్మృతిలో నిరీక్షించే నీ విరహాన్ని

చందమామకి నూలుపోగులా ఆవవరించి

ఎన్ని యుగాలని నేననుసరించాలో

కలలోంచీ చూస్తున్నట్లున్న నీ కళ్ళు

మది గదిలో వెలుగులు నింపింది నిజమైనా

నా పెదవుల్లో నవ్వులు పూయించలేదు

మేఘం మౌనవించి వర్షాన్ని వెదజల్లే సరదా లేనట్టు

ఊహల్లో పువ్వుల పరిమళం ఒట్టి అబద్ధమైనట్టు

నీకు నువ్వే ఒంటరివైతే నేనెలా వికసించాలో

// నీ కోసం 379 //

 ఎందుకలా చూస్తావో అపురూపంగా..

మిణుగురులాంటి మెరుపుల చూపులకి

గుండె కింద కల్లోలరాగం మొదలైనట్టు

మౌనపు అంచుల మీదే నిలబడిపోతుంది

మనసు విచిత్రంగా

కోమలత్వమనేది నీ రెప్పలమాటు

దాచుకున్న అనుభూతులదో

నులివెచ్చని నీ సమక్షపు తమకానిదో

తడబడ్డ సరిగమలను ఆరాతీద్దామంటే

వరసే మారిపోయింది

నిశిరాత్రి కలవరంగా నాలో రేగిన నునుసిగ్గు

వర్షానంతర సౌందర్యం కాగా

దూరాలు దాటి నువ్వొచ్చిన వివశానికేమో

నా చెక్కిలిపై నీ పెదవుల సవ్వడి

సంపెంగి నవ్వుల సుతార పరిమళమైంది 

ఓయ్.   కలల దారిలోనైనా 

గుప్పెడు క్షణాలు నాకు రాసివ్వగలిగితే చూడు

ఎడతెరిపి లేని నా ఊహల ప్రయాణానికి

మాత్రం అడ్డు రాకు

// నీ కోసం 378 //

 తీరని తనివితో కొట్టుకుపోయే నన్ను

చిరునవ్వుతో నువ్వు కౌగిలించావని

అరమోడ్చినట్టుండే నీ కళ్ళల్లో

నా కలలున్నాయేమో వెతకాలనిపిస్తుంది

నీలో నిశ్శబ్దాన్ని నక్షత్రాలకిచ్చి

నీలగిరి పువ్వులు నాపై చల్లావని

సంతోషంతో మనసు పాడే ప్రతీపాటనీ

నీ కోసమే ప్రత్యేకంగా పాడాలనిపిస్తుంది

ఇన్నినాళ్ళు నన్ను కలవలేని అజ్ఞాతంలో

అవ్యక్తమై సమస్త వేదన స్వీకరించావని

నాలో సహజమైన ప్రాణశక్తిని మధురించి

నీ విషాదచ్ఛాయను తొలగించాలనిపిస్తుంది

అనంతానికి నువ్వు రాసిన లేఖలు

నా హృదయానికి చేరినందుకే మరి

నేను ఏకాంతంలో ఉన్నప్పుడంతా 

నిన్ను మరింత ప్రేమించాలనిపిస్తుంది

// నీ కోసం 377 //

 ఒక్క నిముషం నిన్ను మర్చిపోలేని

మనసు యాతన నాకన్నా ఎవరికి తెలుసు

నిశ్శబ్ద పరిమళానికి ఎగిసిన మత్తు

రాత్రి గుసగుసలంత సహజమైనదని తెలిసాక

నిమీలిత నయనాల తడి చినుకులు

నిన్ను చేరలేని విషాదపు ఆనవాళ్ళు 

కాగా...

నువ్వు పాడిన పాట మెడ మీదుగా చెవినితాకి

తనువంతా సిగ్గుకమ్మి సంతోషమైన రహస్యం తెలుసా

నువ్వు వెలిగించిన వేయిదీపాలకి

మసకచీకటి మాయమై నా రూపం 

ప్రేమసంకేతమైన సంగతి గుర్తించలేదా

విరహాన్ని మాత్రమే మోసేందుకు జన్మనెత్తిన నేను

పిచ్చిదాన్నంటే అస్సలే ఒప్పుకోను

అలా ఎవరన్నా..

ముందుగా...

మానసికారధనలోని ఆహ్లాదత తెలుసుకొమ్మని చెప్తాను