// నీ కోసం 401 //

కొన్ని నిరీక్షణల దూరాన్ని చెరిపే దృశ్యకావ్యాలు ఎప్పటికీ పదిలంగానే ఉంటాయి. ఇన్ని యుగాలుగా నా గుండెకు రెక్కలుకట్టి హరివిల్లుదాకా తీసుకుపోతుంది నువ్వే కదా. ఇంకెంతసేపు ఆగమంటావు చెప్పు. నిజంగా చినుకు చినుకుకీ మధ్య దారిచూసుకుంటూ నువ్వొస్తావనే నేనెదురు చూస్తున్నా. నువ్వనే మాటలు అబద్ధం కావని, నా మనసుని చక్కబెట్టేందుకు ఖాళీ లేకపోయినా, నడవలేకపోయినా, నీడగానైనా అనుసరిస్తావని నమ్ముతున్నా. ఏకాంతంలో ఈ వెన్నెలరాత్రులు పెడుతున్న చక్కిలిగింతలు బుగ్గలనిండా నవ్వులు పూయిస్తున్నదెలానో నువ్వు చూడాలి ఒక్కసారయినా. నీ ఉనికి నా కనురెప్పల కావిళ్ళ మీదనో, తప్పిపోయిన నిర్మోహపు నవ్వులోనో, అలసిపోయిన హృదయపు తపస్సులోనో, స్మరిస్తూ ఎండిపోయిన గొంతులోనో, దేహమంతా కలదిరిగే రుధిరంలోనూ, తడబడే అడుగుల వెనుకనో ఉండే తీరుతుంది. అయినాసరే.. నన్ను నేను కోల్పోయిన అస్తిమత్వపు జాడ కోసం నీ కౌగిలిలో ఓదార్పు తప్ప విశాలమైన ఆకాశమేదీ నే కోరనని తెలుసుగా. కొన్ని అవాంతరాలకు చలించకుండా నన్ను సమ్మోహనం చేసేందుకు నువ్వేదోలా వస్తావని స్వాగతించేందుకు నిలిచున్నా