ఎందుకలా చూస్తావో అపురూపంగా..
మిణుగురులాంటి మెరుపుల చూపులకి
గుండె కింద కల్లోలరాగం మొదలైనట్టు
మౌనపు అంచుల మీదే నిలబడిపోతుంది
మనసు విచిత్రంగా
కోమలత్వమనేది నీ రెప్పలమాటు
దాచుకున్న అనుభూతులదో
నులివెచ్చని నీ సమక్షపు తమకానిదో
తడబడ్డ సరిగమలను ఆరాతీద్దామంటే
వరసే మారిపోయింది
నిశిరాత్రి కలవరంగా నాలో రేగిన నునుసిగ్గు
వర్షానంతర సౌందర్యం కాగా
దూరాలు దాటి నువ్వొచ్చిన వివశానికేమో
నా చెక్కిలిపై నీ పెదవుల సవ్వడి
సంపెంగి నవ్వుల సుతార పరిమళమైంది
ఓయ్. కలల దారిలోనైనా
గుప్పెడు క్షణాలు నాకు రాసివ్వగలిగితే చూడు
ఎడతెరిపి లేని నా ఊహల ప్రయాణానికి
మాత్రం అడ్డు రాకు
No comments:
Post a Comment