నిశ్శబ్దాన్ని విడిచిన కాలం చప్పుడు
నీకు వినబడలేదేమో
నువ్వొక్కసారీ నవ్విన ఆనవాలు లేదు..
రాలిపోతున్న ఆకుల ఆర్తనాదాలు
నా నిరీక్షణలోని నీ జ్ఞాపకాలంటే
గుబులు పడబోవుగా
నే పాడుకుంటున్న పదాలు
అనుసరిస్తున్న నీ చరణాలు కాగా
కాటుకపిట్టల కన్నుల్లో కోరికలా
చిమ్మచీకటి మౌనగతిలో మోగడం
మనసుకిదో మధురోహల విరహం
అదేమో.. మరి
నీ ఊహల్లో తప్పిపోడమే
నాకిష్టమైన తన్మయత్వం ఒక్కొక్కప్పుడు 💜
No comments:
Post a Comment