A pretty sort of aching
వేకువ కదలికలకి వీస్తున్న చల్లనిగాలి
కరిగిన కుంకుమ కారణం నిలదీస్తూ
ఇక్కడిక్కడే తచ్చాడుతుంది
నిన్న కురిసిన కన్నీళ్ళలో
మిగిలిపోయిన మాటలు కరిగి
ఎద ఉప్పెనయ్యిందంటే వినదే
అడవిలా మారిన ఏకాంతం
క్షణాల మధ్య దూరం లెక్కిస్తూ
విషాదాన్ని వెతికి వేధిస్తుంటే
ఎంత గాయమవుతుందో ఏం చెప్పనూ
కోయిల పిలుపు కొమ్మలు దాటొచ్చినా
ఆలకించలేని అలసత్వం
ఊహలకు ఉరేసినంత మహాపాపం కదా
పాపం శమించేందుకు
పదాలన్నీ నెమలీకలవ్వాలేమో
అప్పటికైనా నీ నవ్వులు పురాగీతాలవుతాయేమో 😒
No comments:
Post a Comment