సంధి కుదరని సమయమంతా
స్వగతాన్ని స్మరిస్తున్నా
ఒక్క నవ్వూ తడమలేదు
చీకటి పడకుండానే
అనామక నిశ్శబ్దం మాత్రం
మనసు కిటికీ తెరుచుకునొచ్చేసింది
మబ్బుతునకలు రాగమాలిక
రాయమని వెంటబడుతున్నా
ఒక్క పదమూ ఒలకనంటుంది
ఆ వినీలాకాశపు సరిహద్దుల్లో
సాయింత్రపు లిపిని నేను ఆరాతీస్తున్న
సంగతి నీకు తెలిసుండదు
ప్చ్... నీ మౌనానికి
కాసిని మాటలొస్తే బాగుండేది
నాలో పసిదనం సందడి కోల్పోయేట్టుంది 😒😒
No comments:
Post a Comment