ఏ తీరుగ నను గమనించితివో
తీయని మాటల మనస్సిద్ధి నేర్చి
నా తరం గాని నిశ్శబ్దాన్ని ఊయలూపావు
దిగంతాల దిగులభరిణెలో
దాచుకున్న ప్రేమని పలకరించి
అగరుపొగల నవ్వుతరగల్ని పెదవికిచ్చావు
చూపులతో కవితలల్లే రహస్యం చెప్పి
మోహభావాల లేఖలు రాసి
రెప్పలువాలేంత సౌందర్యాన్ని సొగసుకిచ్చావు
బుగ్గలమీది ముద్దులచప్పుళ్ళకి
పసిదనం పరిమళించే వసంతంలా
కొన్ని మురిపాలను వెచ్చని కానుక చేసావు
దేహమంతా స్వగతమై చెమరిస్తుంది చూడు
ఏకాంతంలో నన్ను తడిపి
నీ తలపులనే గుప్పిళ్ళతో పోగేసే పాటయ్యావని 💜
No comments:
Post a Comment