Sunday, 27 December 2020
// నీ కోసం 225 //
సిగ్గుపూల రంగు అలముకున్న మోము
నీ అరచేతుల్లో ఒదిగేందుకు వేచి ఉన్నట్టు
ప్రతిరేయీ నా ఎదురుచూపుల్లో
కొన్ని పలకరింపులు దాక్కునుంటాయి
నీ గుప్పెడు మాటలూ నెమరేసినంత సేపూ
కాలం సంగతి పట్టని సంతోషాలు
అడుగుల కింద ఆగలేని అలలై
పైపైకి ఉప్పొంగి మేఘాల్ని కవ్విస్తాయి
నువ్వలా అనామకంగా కదిలిపోగానే
మదిలో మౌనంగా మొదలయ్యే దిగుళ్ళు
దిక్కుతోచని తలపుల ధ్యానంలో
ఏకాంతాన్ని మోయలేనని విలపిస్తాయి
కాగితానికి పుట్టాలనుకున్న పదాలు కొన్ని
జీవమంటని కవితలుగా మారి
కనుల అంచుకి కన్నీటిని గుచ్చుతూ
మరో చీకటిని తలపిస్తుంటాయి
వైరాగ్యమో..నిర్వికల్పమో
హృదయం మీదుగా ఉదయిస్తున్న
సూర్యుడు నువ్వయ్యాక
లోలోపలే నిన్ను నిమురుకుంటున్నా 💜😄
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment