నిన్ను తలచినప్పుడల్లా మౌనంగా నువ్వు
ఊ కొట్టినట్లనిపించే ఊహలతోనేరోజు గడిచిపోతుంది..
అదేమో.. ఈ రాతిరి..
అలల మీదుగా కదులుతున్న లేతవెన్నెల
ప్రవహించేందుకు రమ్మనగానే..
గతంలో కావ్యగానం చేసిన సాక్ష్యంగా
హృదయతంత్రులు మీటినట్లనిపించిన
నీ గొంతు గుర్తుపట్టి నేనాగానలా
మరైతే ఇన్నాళ్ళుగా వీచే గాలివాటు
గలగలలు నువ్వాలకించి..
బదులిచ్చిన ఉదాత్తపు గుసగుసలు నిజమేనా
నువ్వు పట్టించుకోని క్షణాలన్నీ
పరిమళించే మల్లెలుగా..
నేనూ మత్తెక్కిన కోయిలనైపోయానేమో
చిమ్మచీకటిలో చందనలేపనం
నా ఉనికనిపిస్తే చెప్పు
ఈసారి నీకిష్టమైన రాగానికి
అరమోడ్చిన కొనసాగింపులో నేనుండిపోతా
No comments:
Post a Comment