నీ జీవితంలో పులకరించిన క్షణాలన్నీ
నా జ్ఞాపకాల సౌందర్యానివేనని తెలిసి
నువ్వెదురు చూసిన బెంగకి బహుమతిగా
ఎదుట నిలిచిన నన్నలా తేరి చూస్తావెందుకలా
ప్రతి సాయింత్రం వెలిగే అనురాగదీపాలన్నీ
నీ విరహావేదన చమురుతో వెలిగేవని
నాకు కాక మరెవరికి తెలుసని
కల్పాంతాల క్రితం విడిపోయిన మనం
అతీతమైన జగత్తులో కలిసే ఉన్నా
నిరీక్షించి నీరయ్యే నీ నేత్రాంచలాలు
నన్ను తడిపి నిదురలేపిందిప్పుడేగా
కాలం కలగాపులగమై కలగా మారిందని
కలత పడతావెందుకూ
నీ హృదయ తేజస్సును తడిమిచూడు
ఆ సింధూరాంబరం నీడలో.. నిలుచున్నది నేనేనని చెప్తుంది
No comments:
Post a Comment