ప్రశాంత సమయంలో అస్పష్టమైన పాటలా
నిశ్చల సరస్సులో జారిపడ్డ పువ్వులా
క్షణాల్లో నీవైపు తిప్పుకుంటావెలా..
కన్నెత్తి కలవరపడితే మబ్బేసిందని
నా ఊహాజనిత నిశ్శబ్దంలో నువ్వున్నావని
ఇప్పటికిప్పుడే కనిపెట్టేసావా..
వేసవి సాయంత్రానికి విచ్చే మల్లెపొదలా
నాచుట్టూ తిరిగే ఈ పరిమళం
నీదేనని చెప్పాలనుకున్నావా..
ఆగి ఆగి వినిపిస్తున్న హిందోళంలో
కువకువలాడుతున్న నీ కవితా రాగాలు
లోగొంతుకలో నే పాడినట్టు వినేసావా
మరైతే ఎలా తెలుసు.. ప్రాణం పోతుందని..
చూపులతోనే ఊపిరి పోస్తున్నట్టు కాక
మనోహరమైన ఆ నవ్వేంటి
No comments:
Post a Comment