నిన్న నడిచినంత మేర కదిలిన వెన్నెలచారలే
నేడు గాయాల ఇసుకమేటలై
ఆకాశమంత శూన్యమైన రహస్యం నీ వియోగం
నిశిరాత్రి వినిపిస్తున్న చేదుపాటలకి
ఒంటరిద్వీపంలో ఉక్కిరిబిక్కిరవుతున్న గుండె
శాపగ్రస్తమై చలిస్తున్నట్లుంది
కన్నుల దీపాలతో వెలిగించుకున్న ఆశలు
కన్నీటితో కరిగిపోతాయనే ఊహలో
నీకైన నిరీక్షణ తీవ్రమై నిదురనే మరపించింది..
నీ చేతుల్లో వెచ్చదనం నా చైతన్యమో
మన మదిలో సంగీతమే ఐశ్వర్యమో
నల్లని మేఘాల్ని దాటి విరుచుకుపడే
వెన్నెల కదా నీ సమక్షం..
ప్రేమాన్వీ
నువ్వెక్కడ. .
ఊపిరిసలపని ఆనందం కనుకొనల్లోకొచ్చి చానాళ్ళయింది
నిశ్చింతను పెనవేసుకోవాలనుంది
సుదీర్ఘ కెరటమై రావా...పూర్తిగా తడిచిపోవాలనుంది..
No comments:
Post a Comment