రేయంతా అనిద్రలో గడిపిన నాకు
ఉదయానికి ప్రాణం బిగపట్టినట్టు ఉండాలి కదా
ప్రతి అణువూ పరవశం నింపుకున్నట్టు హోరెత్తుతోందంటే
ఈ ఎండాకాలం మనిద్దరి నడుమ వంతెనేసినట్టే
నువ్వనుభవిస్తున్న విస్మృతి నా సంస్మరణమై
పొద్దుగూకులా ఎదనొరుసుకుంటూ తీపివ్యధని పెంచుతుందనేం చెప్పను
తవ్వుకోవడానికి జ్ఞాపకాలైనా ఉన్నవెన్నని..
సహజమైన నీ మనసు గుమ్మరించే నవ్వులే నాకు అందిన హిందోళరాగాలు
కాదనలేవుగా..
నా భావస్వాతంత్ర్యమంతా అక్షరమై యక్షగానాలాపన చేస్తుంది
నీ మనసు సన్నాయిగా మారిందని చెప్పడం మరువకు
వీలైతే కొన్ని దృశ్యాలను కలగందాం
ఒక్కసారలా విముక్త కెరటాలమై ఏకాంత ద్వీపానికి వెళ్ళొద్దాం 
No comments:
Post a Comment