నీకు తెలిసిన అలల ఊపు
నన్ను వెంబడించినప్పుడంతా
తలుపులు మూసినా తడిచిపోతున్నా
పూలకొమ్మ పలికే సంతోషం
దిగులు కావ్యమై వినిపించినట్లు
ఏవో అపూర్వక్షణాల పసరువాసన
ఆరాతీయాలనిపించని సమయం
రాసిన కాగితాల నిండా
మాటలవని మౌనసంభాషణలే
కువకువలాడుతూ కదలవలసిన కాలం
కలకలమై కుదేలవుతున్న అరుదైన రోజుల్లో..
గుప్పెడు సరిగమలన్నా నీకు వినిపించనే లేదు
విరజాజుల కదంబమేదో నేను దాచినట్టు
నా పదాలకో సుగంధముందనే
నీ పరవశం నాకిప్పుడో రహస్యం
No comments:
Post a Comment