అజ్ఞాన శిలనైన నేనో అందమైన శిల్పముగా మారాననుకున్నా
నువ్విచ్చిన నులివెచ్చని పరిష్వంగం కలలోనిదైనా..
ఎదపై వాలిన ప్రతిసారీ నీ తోడుంటానని మాటిచ్చావే
నువ్వో నిశ్శబ్దానివని తెలిసినా
నా సంగీతపు మధురిమలో ఓ గమకముగా మార్చాలనుకున్నా
ఇదే ఆఖరిదనుకుంటూ
నువ్విచ్చిన నులివెచ్చని పరిష్వంగం కలలోనిదైనా..
ఎదపై వాలిన ప్రతిసారీ నీ తోడుంటానని మాటిచ్చావే
కెరటమై ముందుకొచ్చినట్టే వచ్చి ఎందుకలా మాయమయ్యావ్..
నా సంగీతపు మధురిమలో ఓ గమకముగా మార్చాలనుకున్నా
ఇదే ఆఖరిదనుకుంటూ
గాయమైన ప్రతిసారీ నిమురుకుంటూ నన్ను నేనే ఓదార్చుకున్నా
పీడకలలోంచీ లేచిన ప్రతిసారీ నిన్నే తలచుకున్నా
గాఢమైన విరహాన్ని దూరం చేద్దామనే..
పువ్వొత్తుల పొగలో నీ మొహం దాచుకున్నాక
యుగాలకి సరిపడా విషాదాన్నిప్పుడు నే పులుముకున్నా..
గాఢమైన విరహాన్ని దూరం చేద్దామనే..
పువ్వొత్తుల పొగలో నీ మొహం దాచుకున్నాక
యుగాలకి సరిపడా విషాదాన్నిప్పుడు నే పులుముకున్నా..
No comments:
Post a Comment