నా చెక్కిళ్ళపై ముద్రించిన అనురాగం
వెన్నెల తక్కువైన రాత్రులలో
వెన్నెల తక్కువైన రాత్రులలో
నీ ఉదాత్తపు సంతకాలుగా
నీకు నువ్వుగా అందించిన తాదాత్మ్యమది
నీలిరంగు ఆవిరిలేవో అడ్డొచ్చినట్ట్లు
కళ్ళు మూసుకున్న ప్రతిసారీ
పదివేల పువ్వులు తావిని కురిపించినట్టు
మనసంతా సువాసనేసే మధుర క్షణాల ఆహ్లాదమది
కళ్ళు మూసుకున్న ప్రతిసారీ
పదివేల పువ్వులు తావిని కురిపించినట్టు
మనసంతా సువాసనేసే మధుర క్షణాల ఆహ్లాదమది
నీ సంతోషమంతా నాపై మళ్ళించినప్పుడు
ఆ అనురక్తిని పరితపిస్తున్న నేను
ఆ అనురక్తిని పరితపిస్తున్న నేను
అసలా కళ్ళలోకి పూర్తిగా చూసిందెప్పుడని
ప్రవహించేందుకు అనువుగా ఉన్నాయని తేలిపోవడం తప్ప
అవును..
No comments:
Post a Comment