నిశ్శబ్దం ప్రవహిస్తున్న చీకటిలో
వర్షానికి తోడు..
మత్తుగా వెలుగుతున్న దీపాలు
రెప్పలమాటు నువ్వు దాచిన అనురాగయోగం
నాకిష్టమైన పాటగా గుండెను తాకి
లోపల వసంతాన్ని చిగురించిన వేళ
నిద్దుర కోసం తడబడ్డ క్షణాలు
ఇందువదన బుగ్గల్లో సిగ్గులై
సీతాకోకల గుంపు కదిలిన సవ్వడైంది
క్షణానికో రాగంలా వినిపిస్తున్న గుండెచప్పుడు
నీ నవ్వుని అనుకరించాలనుకొని
విఫలమవుతున్న రాతిరి
కన్నుల్లో విరిసిన పారవశ్యం నువ్వయితే
నీ మనసు మల్లెలపందిరి కింద
తలదాచుకున్న ఊహను నేనే కదా
నువ్వో చలిగాలిగా మారి చుట్టుకున్న రహస్యం
ఏమరుపాటు కాదని తెలిసాక
అలమటించడమాపేసి
చెక్కిళ్ళ మైమరపుని చెమరిస్తున్నా..
No comments:
Post a Comment